MUISCA część 1

Lud Muisca składał się z 2 konfederacji Hunza, która podległa była Zaque i Bacata, która podległa była Zipa. Obie konfederacje były ulokowane na wyżynach dzisiejszej Cundinamarca Boyaca w centralnej Columbi. Terytorium Muisca zajmowało ok 47 000 km2 od północnej Boyaca do Sumpaz Paramo i Magdalena Valley. Graniczyła również z terytorium Panchez i Pijaos. 

Językiem Muisca był Chibcha, Muysca i Mosca, które należały do grupy językowej Chibchan Paezan. Ekonomia bazowała na rolnictwie, metalurgii (obróbce metali) i manufakturze.

Organizacja Polityczna i Administracyjna

Lud Muisca był zorganizowany w konfederacje które były unią pomiędzy strefami, zachowywały one swoją własną niepodległość wewnątrz wielkiego politycznego ciała. Konfederacja nie była królestwem, nie była też monarchią ani imperium, ponieważ nie dominowała nad innymi grupami etnicznymi ani ludami. Konfederacja Muisców nie może być zestawiana z innymi Amerykańskimi cywilizacjami tj. Imperium Azteków czy Inków. Podkreśla się jednak że Muisca była jedną z największych i najlepiej zorganizowanych konfederacji plemion na kontynencie. 

Na południu znajdował się konfederacja Zipa, której stolicą była Bacata (dzisiejsza Bogota). 

Na terenie tego państwa przebywała większa część populacji Muisca i tworzyła wielką ekonomiczną potęgę. Północna konfederacje Zaque, swoją stolice miała w Hunza (dzisiajsza Tunja). Pomimo iż obie konfederacje miały powiązania polityczne a ludność należała do tej samej nacji, te dwa obozy ciągle rywalizowały ze sobą. W konfederacji było 4 wodzów; Bacata, Hunza, Duitawa, Sogamaso. Plemiona były dowodzone przez Capitnias. Great Capitanias (sybyn) i Minor Capitanias (uta). Status Capitanias był dziedziczony (matrylinearny).

Każde  plemię wewnątrz konfederacji żyło według zasad nałożonych przez wodza lub kacyka. Plemię miało swoją autonomiczność i było komórką konfederacji. Związek plemion należał do tej samej grupy etnicznej, używał tego samego języka, tworzył tę samą 'kulturę' i relacje wewnątrz grupy. Jednoczono się w przypadku nadchodzącego zagrożenia i dlatego armia była przeznaczona w całości dla Zipa lub Zaque. Armię tworzyli Gueches, uhonorowani antyczni wojownicy ludu Muisca.

Zasady i prawa uzależnione były od długo zachowanych zwyczajów, uznawanych zarówno przez Zipa jak i Zoque. Naturalne źródła nie były prywatyzowane: drzewa, jeziora, rzeki i inne były wspólnymi dobrami.

Ekonomia

Dzięki dobrej organizacji administracyjnej i ekonomicznej lud Muisca był jednym z najsilniejszych na Amerykańskiej Post-Klasycznej scenie. Kiedy Hiszpańscy konkwistadorzy przybyli na terytorium konfederacji, znaleźli bogate tereny i złoża, które od razu zapragnęli zagarnąć. Ludy Muisca posiadały:

1. Szmaragdy - nawet dzisiaj Kolumbia jest pierwszym producentem szmaragdów na świecie

2. Kopalnie miedzi

3. Węgiel - Kolumbia jest jednym z głównych rezerw węgla na naszej planecie

4. Kaplanie soli - w Nemocon, Zipaquira i Tausa

5. Importowane złoto, było ulubionym metalem metalurgów Muisca

Rynek był bardzo znaczącym miejscem dla ekonomi konfederacji, dzięki handlowi wymiennemu. Miejsce to służyło do wymiany od  produktów pierwszej potrzeby po luksusowe. Jeśli chodzi o rolnictwo to posiadali rozwinięte systemy nawadniające. Jeszcze jedną gałęzią przemysłu było tkactwo. Paul Behn tak to podsumował: "Kultury Andyjskie opanowały prawie każdą metodę tkactwa, wyplatania i dekorowania jaką znamy, ich produkty były często lepsze niż dzisiejsze."

Muisca to bardzo ciekawa kultura, która nierozerwalnie związana jest z mitem o El Dorado, o czym wspominałam tutaj.